Lymfeklierstagering bij prostaatkanker
Dr. Giorgio Gandaglia (uroloog, Vita-Salute San Raffaele universiteit, Milaan) en prof. dr. Tobias Maurer (uroloog, Martini-Klinik, Hamburg) gaven hun visie over respectievelijk een uitgebreide bekkenlymfeklierdissectie (ePLND) en nieuwe imagingtechnieken voor lymfeklierstagering bij PCa.
Volgens dr. Gandaglia is een ePLND nog steeds de referentie. Toch erkent hij dat een ePLND een overbodige procedure is bij veel patiënten. Een score van meer dan 5% op het Briganti-nomogram of de Roach-formule is een indicatie voor ePLND volgens de EAU-richtlijnen. Prof. Maurer begon zijn pleidooi door te stellen dat ePLND in PCa geen overlevingsvoordeel heeft laten zien. PLND veroorzaakt bijwerkingen en blijft enkel gerechtvaardigd omdat het nauwkeurige stagering mogelijk maakt.
Het gebruik van moderne beeldvorming bij klierstagering bij PCa-patiënten die prostatectomie ondergaan heeft een aantal voordelen. Allereerst is het een niet- invasieve tool. Het kan gemetastaseerde laesies buiten het anatomisch gedefinieerde sjabloon detecteren en heeft het potentieel om het behandelplan te veranderen bij een op drie patiënten. De proPSMA-studie toonde aan dat PSMA PET/CT accurater is dan een conventionele CT-scan voor lymfeklierstagering. Desondanks wordt PSMA PET/CT als primaire stagingtool nog steeds niet aanbevolen in de EAU-richtlijnen. Beide artsen zijn het eens dat voor primaire stagering de gevoeligheid van PSMA PET/CT suboptimaal is en geen ePLND kan vervangen, met name bij patiënten met microgemetastaseerde nodale betrokkenheid. Tot 60% van de patiënten met een radicale prostatectomie en ePLND met lymfeklierinvasie heeft uitzaaiingen kleiner dan 5 mm die kunnen worden gemist door PSMA PET/CT.
Tijdens de discussie werd besproken dat de limiet voor nodale invasie op het Briganti-nomogram best wordt verhoogd van 5% naar 15%, omdat dit het aantal overbodige ePLND kan verminderen.
