25 jaar Vlaamse Beroepsvereniging Tandartsen

Paradox van de lage conventiegraad

Tijdens een toespraak naar aanleiding van de 25ste verjaardag van de Vlaamse Beroepsvereniging Tandartsen betreurde minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Frank Vandenbroucke de lage conventiegraad bij tandartsen.

Filip Ceulemans

De voorbije vier jaar is 710 miljoen euro extra geïnvesteerd in de terugbetaling van tandzorg, een stijging met 78%. Een stijging die volgens minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) nodig was. “Goede tandzorg is het begin van een goede gezondheid en de ziekteverzekering moest en moet hier echt een topprioriteit van maken.” In de toekomst voorziet de minister nog bijkomende terugbetalingen in de orthodontie en de paradontologie en bij tandartsen die zich richten tot bijzondere doelgroepen.

Lacunes

“De massale investeringen hebben helaas niet geleid tot een toegenomen conventionering. En dat is paradoxaal”, zegt Vandenbroucke. Hij ziet meerdere redenen voor de lage conventiegraad: de schaarste aan tandartsen, lacunes in de terugbetaling en een wijziging in mentaliteit.

“De schaarste aan tandartsen maakt het gemakkelijker om niet meer deel te nemen aan de conventie en supplementen te vragen aan patiënten. Het sociale voordeel dat geconventioneerden genieten (3.736,19 euro in 2024) weegt niet meer op tegen de gemakkelijkheid waarmee men supplementen kan vragen. Tegelijkertijd – en daar moeten jullie in eigen boezem kijken – heeft de dentomut bij het verdelen van de middelen te weinig aandacht besteed aan gespecialiseerde tandzorg: men ging er bij de tariefonderhandelingen te lang vanuit dat lacunes in de terugbetaling van gespecialiseerde zorg zich wel zouden oplossen dankzij supplementen.”

Commerciële spelers

De minister ziet nog een andere verontrustende tendens die bijdraagt aan het toenemend aantal deconventionerende tandartsen. “Steeds vaker kopen commerciële spelers tandartsenpraktijken op. Zij schakelen jonge pasafgestudeerden in onder voorwaarden die hen onder meer verplichten zich te deconventioneren. Er is bij dergelijke spelers vaak te veel oog voor winst, en de ondernemingen staan ver van wat ik menselijke zorg noem. Dat leidt tot een situatie waarin veel jonge tandartsen niet meer goed begrijpen hoe het systeem van terugbetaling werkt, wat tarieven zijn volgens de conventie, wat supplementen betekenen, en wanneer de patiënt extra moet betalen. Tandartspraktijken worden in zo’n geval gerund als een commercieel bedrijf. Terwijl patiënten geen klanten zijn.”

De paradox van de stijgende investeringen en de dalende conventiegraad doet Vandenbroucke besluiten dat het conventiemodel moet worden hervormd. “Het is daarom zeer belangrijk dat de regering zich in juli volledig geschaard heeft achter de voorstellen die ik gedaan heb, achter de hervormingswet, waarbij er in alle sectoren sterkere prikkels moeten komen om te kiezen voor conventionering, en er in alle sectoren ook beperkingen moeten komen op de supplementen. Een strakke beperking van de supplementen is echt essentieel: alleen op die manier kan de balans terug rechtgetrokken worden, en zullen de onderhandelaars in de dentomut kunnen werken aan een adequate officiële tarievenstructuur, die ook de specialismen voldoende dekt.”

Pioniers

 Tandartsen kennen vandaag al het systeem van richttarieven dat Vandenbroucke ook in andere sectoren wil invoeren. “Jullie zijn pioniers, want dit idee komt van bij jullie”, gaf de minister een pluim. “Richttarieven kunnen soelaas bieden voor aangetoonde onderwaardering van honoraria in afwachting van voldoende middelen en ze bieden flexibiliteit binnen conventiemodel. Het moet toelaten om te kunnen blijven inzetten op innovatie, op complexe tandzorg of op patiënten die meer zorg vragen. Ze zijn ook een antwoord op de veralgemeende invoer van het verbod op het aanrekenen van ereloonsupplementen voor patiënten met verhoogde tegemoetkoming vanaf 1 juli 2026.  De bal ligt in jullie kamp. Ga aan de slag met de instrumenten die beschikbaar zijn om conventionering meer aantrekkelijk te maken. Werk aan een nomenclatuur die duurzaam en billijk is.”