Kinderen met hiv: heel jonge leeftijd en ondervoeding werken therapiefalen in de hand

Nieuwe gegevens van de internationale ODYSSEY-studie bevestigen dat dolutegravir effectiever is dan de antiretrovirale behandeling die als eerstelijnstherapie wordt voorgeschreven bij kinderen. In die studie is echter ook gebleken dat een heel jonge leeftijd en een laag gewicht voorspellers zijn van therapiefalen.

Op het congres van de IAS 2025 zijn nieuwe gegevens gepresenteerd over 381 kinderen bij wie een eerste antiretrovirale behandeling werd gestart. 189 kinderen kregen een antiretrovirale behandeling op basis van dolutegravir en 192 kregen de standaardbehandeling (van wie 92% efavirenz). 82% van de kinderen leefde in Afrika, 13% in Thailand en 5% in Europa.

De mediane leeftijd was 10,5 jaar en het mediane aantal CD4-cellen bedroeg 200/mm³. De mediane z-score van de BMI gecorrigeerd voor de leeftijd bedroeg - 0,58, dus iets onder de normaalwaarde, en bijna een op de vijf kinderen (19%) had een ziekte stadium III/IV volgens de WHO-classificatie.

Minder mislukkingen met DTG, maar de jongste kinderen liepen het hoogste risico

Na een follow-up van 96 weken is bij 75 kinderen therapiefalen vastgesteld, meer bepaald bij 24 kinderen in de DTG-groep en bij 51 kinderen die de standaardtherapie kregen. Dat bevestigt de superioriteit van dolutegravir. Het risico daalde met de leeftijd, maar was significant hoger bij de jongste kinderen en bij ondervoede kinderen.

Bij multivariate analyse correleerden een laag gewicht, een laag aantal CD4-cellen, een ziektestadium III of IV volgens de WGO-classificatie en behandeling in Afrika met een hoger risico op therapiefalen. De BMI gecorrigeerd voor de leeftijd en het aantal neutrofiele cellen hadden bij multivariate analyse geen voorspellende waarde meer na correctie voor vertekenende factoren. Die risicofactoren werden teruggevonden, ongeacht het behandelingsschema en los van dolutegravir.

De fragielste kinderen beschermen

De ODYSSEY-studie bevestigt dat dolutegravir een goede eerstelijnstherapie is en beter werkt dan de klassieke behandelingen. In de studie is echter ook duidelijk geworden dat heel jonge kinderen en vooral dan ondervoede kinderen en kinderen met een gevorderde immunosuppressie nog altijd een hoog risico op therapiefalen lopen. Daarom is het van het allergrootste belang die kinderen op te sporen bij het starten van de behandeling, ze een goede voeding, sociale en medische ondersteuning te geven en beter aangepaste medicatie te ontwikkelen.

 Ref.: Wyncoll J. et al Abstract 832, IAS 2025, Kigali.