Engeland en Wales
Lagerhuis legaliseert begeleid sterven
Nadat er jarenlang over werd gedebatteerd, keurde het Britse Lagerhuis vandaag een wet goed die het voor terminaal zieken mogelijk maakt om met medische hulp hun leven te beëindigen. Het laatste woord is nu aan het Hogerhuis.
Filip Ceulemans

In november vorig jaar diende Kim Leadbeater, een lid van de Labour-fractie in het Lagerhuis, een wet (Terminally Ill Adults End of Life Bill) in die het mogelijk moet maken voor terminaal zieke volwassenen om met hulp van een arts een einde te maken aan hun leven. In sommige media wordt gewag gemaakt van een euthanasiewet, maar dat is het uitdrukkelijk niet, omdat het niet de arts is die een einde maakt aan het leven van de terminale patiënt.
Twee onafhankelijke artsen
Om in aanmerking te komen voor medisch begeleide levensbeëindiging moet een patiënt aan een aantal voorwaarden voldoen. De patiënt moet meerderjarig zijn (18 jaar), wonen in Engeland of Wales en minstens een jaar ingeschreven zijn bij een huisarts. Hij moet geestelijk in staat zijn een beslissing te nemen over zijn levenseinde en zijn beslissing duidelijk en zonder druk kenbaar maken. De patiënt zou zonder ingreep normaal maximaal zes maanden te leven hebben. Twee onafhankelijke artsen moeten hun toestemming geven.
Eens de aanvraag goedgekeurd, moet de patiënt veertien dagen wachten alvorens het proces in gang wordt gezet. Een arts bereidt de substantie voor die het leven van de patiënt zal beëindigen. Het is vervolgens de patiënt zelf die de stof toedient.
Zijden draadje
De stemming van de wet hing tot het einde aan een zijden draadje. Voor de stemming gold er geen partijtucht. Leden van het Lagerhuis konden naar eigen geweten stemmen. Bij een eerste stemming in november kreeg de wet een meerderheid van 55 stemmen achter zich. In de daaropvolgende maanden lieten echter meerdere parlementsleden weten hun stemgedrag te veranderen. Uiteindelijk haalde de wet het met 314 ja-stemmen tegen 291 neen-stemmen, een meerderheid van 23 stemmen. De ja-stemmers bevinden zich vooral in het kamp van Labour, de neen-stemmers eerder bij de Tory’s.
Het laatste woord is nu aan de leden van het Hogerhuis. Zij kunnen de wet goedkeuren zoals ze in het Lagerhuis werd goedgekeurd of ze kunnen aanpassingen doorvoeren.