Mensen met een bipolaire stoornis krijgen vaker de ziekte van Parkinson
Volgens een overzicht van de wetenschappelijke literatuur lopen mensen met een bipolaire stoornis meer kans om de ziekte van Parkinson te krijgen. Lithium, een geneesmiddel dat klassiek wordt gebruikt bij de behandeling van bipolaire stoornissen, zou zelf parkinsonsymptomen kunnen veroorzaken.
Uitgaande van de vaststelling dat de ziekte van Parkinson zich vaak uit in motorische en niet-motorische symptomen, die echter gedurende meer dan tien jaar kunnen worden voorafgegaan door stemmingsstoornissen, heeft een groep uit Portugal onderzocht of patiënten met een bipolaire stoornis later gemakkelijker een ziekte van Parkinson ontwikkelen.
In meerdere studies werd vastgesteld dat bipolaire stoornissen met afwisselend manische en depressieve episoden correleren met afwijkingen van de dopamineproductie zoals bij de ziekte van Parkinson.
De vorsers hebben de wetenschappelijke literatuur doorgenomen en hebben zeven studies teruggevonden die het verband hebben onderzocht tussen de ziekte van Parkinson en bipolaire stoornissen. In het totaal ging het om 4 374 211 deelnemers. Volgens hun meta-analyse lopen patiënten met een bipolaire stoornis meer dan driemaal meer kans om een idiopathische ziekte van Parkinson te krijgen (het risico lag tussen 3 en 5 naargelang van de studie). Die correlatie bleef overeind ook als de studies die een hoog risico op bias inhielden, niet werden meegeteld.
In een studie die lithium heeft vergeleken met antidepressiva bij patiënten met een bipolaire stoornis, correleerde een behandeling met lithium met een hoger risico (gemiddeld 1,68-maal hoger) op ontwikkeling van de ziekte van Parkinson of op het starten van een parkinsonmedicatie bij patiënten die de laatste vijf jaar geen parkinsonsymptomen hadden vertoond, dan bij patiënten met een unipolaire depressie die werden behandeld met antidepressiva hoewel we weten dat die laatste patiënten een hoger risico op de ziekte van Parkinson lopen.
Volgens die meta-analyse lopen patiënten met een bipolaire stoornis een significant hoger risico op de ziekte van Parkinson dan de algemene bevolking. Volgens subgroepanalyses zou het echter kunnen dat de sterkte van de correlatie wordt overschat. Een bipolaire stoornis kan dus correleren met een latere ontwikkeling van de ziekte van Parkinson en bij patiënten met een bipolaire stoornis moet dus worden gekeken naar tekenen van de ziekte van Parkinson.
(referentie: JAMA Neurology, 14 oktober 2019, doi: 10.1001/jamaneurol.2019.3446)
https://jamanetwork.com/journals/jamaneurology/fullarticle/2752486
