Solidaris over federaal begrotingsakkoord
"Iedereen moet mee het bad in"
De vermindering van het aantal langdurig zieken moet volgens het begin deze week afgeklopte begrotingsakkoord 1,9 miljard euro opleveren. “Het is belangrijk dat alle actoren mee in het bad worden getrokken en hun verantwoordelijkheid opnemen”, reageert Paul Callewaert, algemeen secretaris van Solidaris.
Filip Ceulemans
Een van de sleutelelementen in het begrotingsakkoord dat de regering-De Wever begin deze week bereikte, is de vermindering van het aantal langdurig zieken. Een strengere aanpak moet leiden tot een besparing van 1,9 miljard euro. Paul Callewaert, algemeen secretaris van het socialistische ziekenfonds Solidaris, vindt het belangrijk dat alle actoren mee in het bad worden getrokken en hun verantwoordelijkheid opnemen.
Pensioenmalus
Positief vindt hij alvast dat de vraag van de ziekenfondsen om de pensioenmalus voor ziekteperiodes te schrappen, door de regering werd gehonoreerd. "We zijn tevreden dat onze vraag om zieken niet dubbel te straffen, is gehoord. Wie ziek is minder gunstige pensioenvoorwaarden toekennen, was gewoon onrechtvaardig. Je kunt langdurig zieken niet gebruiken om de kosten van de pensioenen te drukken."
Volgens het monitoringcomité zou het aantal langdurig zieken in ons land bij ongewijzigd beleid tegen 2029 oplopen tot 688.000. De regering neemt zich voor op 100.000 langdurig zieken minder te landen dan dat hallucinante getal. "Wij ondersteunen het beleid dat naast patiënten en ziekenfondsen ook werkgevers en behandelend artsen op hun verantwoordelijkheid wijst. Iedereen moet een steentje bijdragen in de opvolging en begeleiding van het stijgend aantal langdurig zieken."
Callewaert belooft alvast dat zijn ziekenfonds zijn rol in het uitgewerkte beleid zal opnemen. "“Wij zullen controleren, maar vooral ook begeleiden waar dat nodig en mogelijk is. Wie ziek is, heeft recht op voldoende sociale bescherming, maar we zien ook kansen in het aanklampend beleid van de regering. Langdurig zieken die kunnen, willen we sneller aan het werk helpen dan voorheen. We willen inzetten op mensen beter naar werk te begeleiden. Op die manier kunnen de beschikbare middelen optimaal worden ingezet.”
Eenjarig attest
Vanaf volgend jaar mag een attest voor arbeidsongeschiktheid voor maximaal één jaar worden uitgeschreven. Iemand die langer dan een jaar ziek is, moet terug naar zijn behandelend arts gaan om een verlenging te vragen. Callewaert vermoedt dat deze raadpleging niet meteen extra werkdruk met zich zal meebrengen omdat langdurig zieken sowieso vaker naar hun behandelend arts gaan. “We vinden het wel belangrijk dat behandelend artsen meer worden betrokken in het terug-naar-werkverhaal. Die verplichte consultatie kan de aanzet zijn voor meer communicatie tussen de preventieartsen, behandelende artsen en adviserende artsen.”
Toch sluit Callewaert niet uit dat er ook risico's zijn verbonden aan het koppelen van de verplichte consultatie aan een mogelijke stopzetting van de ziekte-uitkering. Hij vraagt daarom aandacht voor een juiste inschatting van de effecten van de sanctie. Hij wil maximaal voorkomen dat de uitkering wegvalt omdat een consultatie niet plaatsvindt. "Vaak gaat het om kwetsbare mensen die hun weg in de administratieve mallemolen niet altijd vinden. Dat moeten we opvangen. Door preventief de sanctie uit te sluiten voor gevallen van overmacht en door artsen te helpen deze patiënten te identificeren.