Naar een 'crisiskaart' voor geestelijke gezondheidszorg?
Kamerlid Els Van Hoof (cd&v) wil dat er een uniforme crisiskaart binnen de geestelijke gezondheidszorg komt. Dat is een persoonlijk document waarin vooraf afspraken worden vastgelegd voor het geval de betrokkene in een psychische crisis terechtkomt.
Herman Nys, em. prof. medisch recht KU Leuven, ex-voorzitter VITAZ
Kamerlid Els Van Hoof (cd&v) diende op 12 november bij de Kamer van Volksvertegenwoordigers een voorstel van resolutie in ‘betreffende de invoering van een uniforme crisiskaart binnen de geestelijke gezondheidszorg’.
Dit voorstel van resolutie wil de aandacht vestigen op het belang van toegankelijke, persoonsgerichte en herstelondersteunende geestelijke gezondheidszorg, in het bijzonder tijdens crisissituaties.
Crisiskaart
Een crisiskaart is een persoonlijk document waarin vooraf afspraken worden vastgelegd voor het geval de betrokkene in een psychische crisis terechtkomt. Het betreft doorgaans een compacte, eenvoudig opvouwbare kaart die de patiënt bij zich draagt, bijvoorbeeld in de portefeuille, maar de crisiskaart kan ook in digitale vorm beschikbaar zijn.
De crisiskaart wordt opgesteld op een moment dat de betrokkene in staat is helder aan te geven welke wensen en voorkeuren hij of zij heeft in geval van een crisis.
Het opstellen van een crisiskaart gebeurt bij voorkeur samen met een hulpverlener, een ervaringsdeskundige en de familie of de naasten. Op die manier wordt vermeden dat beslissingen over de betrokkene moeten worden genomen op een moment dat hij of zij niet of nauwelijks in staat is aan te geven wat er aan de hand is en wat het beste kan worden ondernomen.
België beschikt momenteel niet over een uniform model voor crisiskaarten, zoals dat in Nederland wel bestaat.
Verzoeken aan de federale regering
Het voorstel van resolutie verzoekt de federale regering:
- om een uniform, nationaal model van crisiskaart in te voeren binnen de geestelijke gezondheidszorg, als instrument ter versterking van de regie van de patiënt en ter bevordering van een zorg op maat;
- om een gestandardiseerd format van de crisiskaart te ontwikkelen, in samenspraak met de patiëntenorganisaties, de hulpverleners, de ethische commissies en de andere relevante actoren;
- om een veilig, digitaal en toegankelijk systeem te ontwikkelen om de crisiskaart zo breed mogelijk digitaal beschikbaar te stellen, in overeenstemming met de GDPR en de wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt;
- om te voorzien in informatiesessies voor de hulpverleners, de eerstelijnsactoren en de politiediensten, zodat zij deskundig en respectvol kunnen omgaan met de inhoud en het gebruik van de papieren of digitale crisiskaart;
- om de betrokken overlegorganen structureel te betrekken bij de verdere uitwerking en implementatie van de crisiskaart;
- om het gebruik van de crisiskaart te verankeren binnen het bredere kader van de crisiszorg en het geestelijke gezondheidszorgbeleid in België.
