Column & Opinie
Orchestral Manoeuvres in the Dark
Terwijl ik aan de TU Eindhoven gedachteloos op dat vliegje aan het mikken ben en ondertussen met mijn obsessief-compulsieve brein het aantal gaatjes in het urinoir aan het tellen en – om onverklaarbare redenen altijd een priemgetal – overvalt me het onbehaaglijke gevoel dat ik de afgelopen maanden wat al te vaak ‘genudged’ word. Nu ben ik zelf nogal van het tegendraadse type dus nudging heeft op mij ongeveer hetzelfde effect als een venijnige wespensteek op een door allergieën geteisterde hypochonder met spheksofobie.
Het stopt helaas niet met lovenswaardige initiatieven als een rookverbod op terrassen, een caloriemeter op de trap of mijn kinderen paaien met extra schermtijd. De CM voedt de publieke opinie met anti-artsen gedachtegoed, Vandenbroucke nudget ons weg van de villageneeskunde en zelfs mijn eigen associatie probeert extra avondconsultaties te ontmoedigen door bijkomende afhoudingen en het opschuiven van het aanvangsuur tot ruim na de bedtijd van mijn jongste gezinsleden. Thou shall not work.
Soms is de grens met manipulatie behoorlijk vaag. De overheid belooft subsidies op elektrische wagens, warmtepompen en koelkasten en als je eenmaal gezwicht bent dan vermenigvuldigen ze gewoon de energieprijs (of Fluvius sluit je nieuwe digitale meter verkeerd aan…). Het RIZIV gooit brutolonen van artsen op het wereldwijde web om het nomenclatuurdebat naar zich toe te trekken. De onverkwikkelijke verkrachtingszaak met een gynaecoloog in spe wordt in de media breed uitgesmeerd maar een nog bedenkelijker voorval met een jobstudent in een Antwerps café gaat verloren in een voetnoot. Huisartsen misbruiken teleconsultaties, specialisten beoefenen facturatiegymnastiek, ziekenhuizen rekenen frauduleus tandenborstels en pyjama’s aan…
'Het zal wel weer de dokter geweest zijn'
’t Is alsof je die nieuwste misdaadserie opzet maar eigenlijk op voorhand al weet dat het wel weer de dokter zal zijn geweest. Ze zouden er voor ‘Onopgelost’ beter Paul Callewaert van Solidaris bijhalen. Fulmineren over de verantwoordelijkheid van de artsen bij het ontsporen van het gezondheidszorgbudget maar hij vergeet hierbij gemakshalve en selectief het corruptie- en witwasdossier van de voormalige voorzitter van De Voorzorg Limburg. "En wie beslist tegenwoordig over de behandelingen en schrijft medicatie voor die patiënten krijgen? Wie zijn dat? Niet de zieke mensen, toch?" Wel, Paul, het lijkt me niet dat ik persoonlijk verantwoordelijk ben voor de bestellingen aan de drive-in van de McDonalds van Houthalen, het inflaterende BMI van de gemiddelde Hasselaar (inmiddels flirtend met 30), of het chronisch ruglijden dat de vergrijzende Limburgers langdurig thuis op de bank gekluisterd houdt. En als we proberen helpen met statines of GLP-1-analogen dan zijn we de financieel onverantwoordelijke boeman. Trouwens: het Jessa Ziekenhuis doet het nog altijd met die schabouwelijke halfopen schorten waar je blote bilpartij los doorheen bungelt…
In zo’n geval heb je een echte vriend nodig, nietwaar dr. Anseeuw? Het is trouwens nog erger dan u liet uitschijnen. Van de in totaal 18 miljard Vlaamse subsidies vloeit een ongelofelijke 2,5 miljard euro naar onze ziekenfondsen (vier ervan staan in de top-10 van subsidieontvangers). En het lijkt me dat het overgrote deel hiervan ook nog eens opgesoupeerd wordt voor het opkopen van apotheken en vastgoed, getuige het megalomane miljoenenproject van de CM in Hasselt.
Maar nu even genieten met mijn zoontje op het geïmproviseerde podium in de ruime en vast fors gesubsidieerde refter van de TU. Hij gaat voor het allereerst naast mij op viool meespelen – How to Train Your Dragon – tijdens het familieconcert van het Philips Symfonie Orkest. Mijn achtjarige zal stralen van opwinding en enthousiasme. En ikzelf ga blinken van trots.
