Ook voor hulpdiensten is ziekenhuis eerste keuze
Patiënten zijn te vinden voor triage, maar niet voor zichzelf
Erik Derycke
Patiënten op spoeddiensten steunen het principe dat niet-dringende klachten worden doorverwezen naar de eerstelijnszorg. Maar als het over hun eigen klachten gaat, willen ze zo snel mogelijk gezien worden.Dat blijkt uit een onderzoek van het Berlijnse Charité-ziekenhuis waarover Springer Medizin bericht.
Een team van het universitair ziekenhuis Charité in Berlijn bevroeg patiënten die door hulpdiensten op de spoeddienst waren binnengebracht. Het ging om 358 volwassen patiënten, met klachten die post hoc als niet-urgent beoordeeld werden (categorie 3 tot 5 in het Manchester Triage-System, MTS) en ambulant behandeld hadden kunnen worden.
Een derde van de patiënten had zelf de hulpdiensten gebeld, en bij nog een derde hadden familieleden of collega’s dat gedaan. Als reden gaven 68% van de patiënten aan dat de symptomen ernstig of angstaanjagend leken, en 52% dachten dat ze zo snel mogelijk een arts moesten raadplegen.
Doorverwijzen, maar niet met mij
Meer dan de helft van de bevraagden kon zich vinden in het principe dat niet-dringende klachten afgeleid worden naar een huisartsenwachtpost of huisarts.
Evenwel vond slechts 15% dat hun specifieke klachten voor dergelijke afleiding in aanmerking kwamen; als reden werd vooral opgegeven dat een ambulante praktijk over minder diagnostische en therapeutische mogelijkheden beschikt dan een ziekenhuis.
Ook de hulpdiensten moeten meedoen
Opmerkelijk: ook bij de hulpdiensten zelf bestaan er twijfels over de capaciteiten buiten het ziekenhuis – voornamelijk bij musculoskeletale problematiek.
Volgens de bevraagde medewerkers van de hulpdiensten kwam slechts 37% van de gevallen in aanmerking voor ambulante behandeling. Volgens de post-hoc evaluatie van de casussen had echter 76% ambulant behandeld kunnen worden.
Het team vond geen significante associatie tussen de triagecategorie of NACA-S-Score en de post-hoc evaluatie. Dat wijst er volgens de auteurs op dat dergelijke instrumenten te bot zijn om in te schatten welke casussen voor eerstelijnszorg in aanmerking komen. Ze pleiten voor een tool met meer parameters.
Meer details zijn te vinden in het artikel op Springer Medizin (registratie vereist).
