PrEP en hiv-tests
Volgens ramingen van experts van de WGO zouden de hoge kosten voor de virologische tests die moeten worden uitgevoerd in het kader van een PrEP, stokken in de wielen kunnen steken bij de uitbreiding van PrEP voor preventie van hiv-infectie.
Tijdens haar uiteenzetting in een plenaire sessie over de perspectieven van implementering van PrEP heeft dr. Cheryl Case Johnson (WGO) gezegd dat de kosten van de screeningtests die moeten worden uitgevoerd voor een goede virologische follow-up tijdens de PrEP, eigenaardig genoeg hoger zijn dan de kosten van de antiretrovirale behandeling, vooral in landen met een laag inkomen. Dat zijn nochtans de landen waar zo'n behandeling grote invloed zou kunnen hebben op de onverbiddelijke voortgang van hiv-infectie dankzij een grootschalige preventie van infectie door het hiv. De kosten van de antiretrovirale behandeling kunnen worden besproken of kunnen worden aangepast aan de financiële middelen van het land en ook kan internationale hulp worden geboden, maar dat geldt niet voor de tests.
In het kader van een PrEP moet je ook meer tests aanvragen, idealiter gemiddeld om de drie maanden in plaats van om de zes maanden bij de patiënten die een antiretrovirale behandeling krijgen. De screeningtests zouden dus weleens een flinke rem kunnen zetten op de uitbreiding van preventie door PrEP in de toekomst.
Sommige richtlijnen raden bepaling van het hiv-RNA aan. Die detecteren een infectie vroeger dan de standaardantistoftests. Bepaling van het hiv-RNA kost 33-85 dollar per test (en dan tellen we de hoge kosten voor de apparatuur en het personeel nog niet mee), terwijl snelle antistoftests slechts 0,50-3,00 USD kosten. Dat is dus niet haalbaar voor arme landen. De WGO heeft de klinische waarde van de verschillende strategieën voor opsporing van hiv op populatieniveau tegen het licht gehouden.
Als je geen hiv-RNA-tests zou uitvoeren, ga je een aantal acute hiv-infecties bij mensen die een PrEP starten, missen, maar het totale aantal gemiste infecties en het totale aantal nieuwe gevallen van resistentie tegen de geneesmiddelen zouden laag zijn. Volgens klinische studies met injecteerbare PrEP zou je, aldus dr. Johnson, bij 0,18% van de gebruikers een hiv-infectie kunnen missen als je geen hiv-RNA-test uitvoert. Op grond van de huidige gegevens raadt de WGO dan ook aan snelle standaardtests te gebruiken bij het starten van een PrEP en pleit ze ook voor zelftesting. Die maatregelen blijken essentieel te zijn om PrEP haalbaar en betaalbaar te maken. Dat wordt overigens een alsmaar belangrijkere prioriteit gezien de drastische inkrimping van de financiële steun voor internationale hulp die de Trump-administratie aan het doorvoeren is.
Ref.: Johnson Ch. et al. Symposium 07, CROI 2025, San Francisco.
