Column & Opinie

Ergonomie: no future?

Dokter Wim Van Hooste

Preventieadviseur-arbeidsarts.

Ergonomie zorgt ervoor dat het werk bij de mens past, en niet andersom. Mogelijk rust de ergonomie te veel op haar lauweren. Ergonomie wordt vaak vereenzelvigd met het aanpassen van de beeldschermwerkplek en cursussen over het tillen van lasten. Dat terwijl de ergonomie zoveel breder is.

Volgens criticasters de Winter en Eisma kampt de ergonomie met meerdere problemen. Ergonomie gebruikt vaak vage, inconsistente begrippen en termen. Het komt er dus op aan om welomschreven definities te hanteren. De vele wetenschappelijke studies hebben nauwelijks impact gehad op industriële toepassingen. Er is een kloof tussen het onderzoek en de praktijk. Ze maakt gebruik van verouderde onderzoeksmethodes met weinig aansluiting met bv. artificiële intelligentie. Dit zorgt voor verminderde relevantie.

De toekomst van de ergonomie is niet fading away, maar transforming. Ze moet zich meer profileren met een interdisciplinaire benadering en praktisch van aard zijn. Ergonomie blijft juist nu relevant in tijden van AI, robots en mens-machinesystemen.

Depressie is een ziekte, geen stoornis

Dr. A. Tanghe, dr. E. Bollen, dr. Th. Vandamme

Groepspraktijk P.B.C.

Het artikel (de Clinical Update over Therapieresistente depressie, gepubliceerd in Artsenkrant op 21 oktober, n.v.d.r.) wijst er nog eens op dat er over de diagnose depressie zeer veel onduidelijkheid is. Er is nood aan een goede omschrijving van de ziekte depressie en de depressieve toestand door psychosociale omstandigheden. Het zijn twee totaal verschillende entiteiten. De richtlijnen “Depressie bij Volwassenen” van Domus Medica en enkele psychiaters zijn een waardevolle aanwinst voor de huisartsen.

Er is grote nood aan onderzoek naar het verfijnen van de diagnose en behandeling, naar het gebruik van de beschikbare medicaties en vooral de combinatie behandelingen. Het onderzoek naar en de indicatiestelling voor nieuwere behandelingsvormen die nog in de kinderschoenen staan, moeten intensiever worden.

Er is nog heel veel werk aan de winkel. Enkel zo kunnen we op termijn het aandeel therapieresistente depressies met ernstig psychisch lijden en langdurige afwezigheden verminderen.  

Wie zorgt er voor de arts in opleiding?

Lien Pieters

Ex-student geneeskunde, student 'Gezondheidsbevordering'.

Er moet mij iets van het hart. Enkele van mijn vriendinnen zijn sinds kort aan de slag in het praktijkveld van de gezondheidszorg. Als afgestudeerde artsen. Als eerstejaars ASO’s. Met bange harten. Opnieuw ‘klein’ tussen de ‘groten’. Een nieuw hoofdstuk, na jaren strijden voor het heden dat ze nu leven.

Maar wat als dat heden mijlenver afstaat van hun kinderdroom? Wat als het voelt alsof je eigen leven plots niet meer meetelt? Wat als vierentwintig uur in een dag niet meer volstaat en je krampachtig hoopt dat het weekend snel voor de deur staat?

Begrijp me niet verkeerd: ik besef dat de zorg onder zware druk staat. Financieel, organisatorisch, maatschappelijk. De noden zijn groot, de middelen beperkt. Artsen, verpleegkundigen en zorginstellingen worden geconfronteerd met uitdagingen die niet zomaar op te lossen zijn. Maar juist daarom is het belangrijk dat de fundamenten niet breken. Gezondheidszorg – zorg voor gezondheid betekent óók zorg voor de zorgverlener. Wat is de waarde van een online les over zelfzorg tijdens het assistentschap als het in de praktijk toch geen plaats kent?