Technische verstrekkingen

Toch geen vergoeding of honorarium voor euthanasie

Op 1 november 2025 treedt het van KB 18 september 2025 tot wijziging van artikel 6 van het KB van 18 september 2015 tot uitvoering van artikel 53, § 1 ZIV-wet in werking (staatsblad van 30 september 2025). Vaak wordt beweerd dat op grond van dit KB een vergoeding of zelfs een honorarium wordt betaald aan de arts die euthanasie toepast. Maar dat is onjuist.

Herman Nys, em. prof. medisch recht KU Leuven, ex-voorzitter VITAZ

In zijn advies over het ontwerp KB dat heeft geleid tot het KB van 18 september 2025 merkt de Raad van State het volgende op: ‘"Het (ontwerp) bevat niet de regels betreffende een 'vergoeding' die verschuldigd zou zijn aan de arts die de euthanasie toepast, maar enkel de regels inzake de terugbetaling van sommige verstrekkingen die door de arts verricht worden. Het geeft zodoende geen uitvoering aan de artikelen 13/1 en 13/2 van de wet van 28 mei 2002 betreffende de euthanasie."

Artikel 13/1 bepaalt dat de koning  kan voorzien in een vergoeding voor de arts die de euthanasie toepast. Hij kan het bedrag, de voorwaarden en de modaliteiten van deze vergoeding bepalen evenals de regels voor de betaling van deze vergoeding. Artikel 13/2 bepaalt dat de kosten voor de vergoedingen worden aangerekend op de globale jaarlijkse begrotingsdoelstelling van de verzekering voor geneeskundige verzorging van het RIZIV.

In de aanhef van het voorontwerp KB van 18 september 2025 werd naar die beide bepalingen verwezen maar volgens de Raad van State was dat ten onrechte omdat het ontwerp geen uitvoering gaf aan die artikelen. De Raad van State verwijst ook nog naar de voorbereidende parlementaire werken van de euthanasiewet. Daaruit blijkt dat, toen de wetgever die twee bepalingen aangenomen heeft, het zijn bedoeling was om die vergoeding niet te laten opnemen in de nomenclatuur die vastgesteld is in uitvoering van de artikelen 34 en volgende ZIV-wet.

Dekking van technische verstrekkingen

Uit die parlementaire voorbereiding blijkt volgens de Raad van State bovendien dat die vergoeding  beoogt de “inspanningen te valoriseren van de artsen” die de euthanasie toepassen, gelet op de “emotionele beladenheid” die dat met zich meebrengt, en strekt zij er niet toe de technische handelingen te dekken die de arts daarbij gesteld heeft. Het KB van 18 september 2025 voorziet dus in de dekking van de technische handelingen die de arts die euthanasie toepast, heeft gesteld. Geen vergoeding of honorarium voor het toepassen van euthanasie alszodanig. Het RIZIV dat het op zijn website heeft over een honorarium voor het uitvoeren van euthanasie heeft het dus niet bij het rechte eind.