Reservoirs opruimen: klinische studies met 'kick and kill'-strategie

Volgens een studie die werd gepubliceerd in het tijdschrift Journal of Clinical Investigation, hebben vorsers van de University of North Carolina ontdekt dat een lagere dosering van vorinostat ook doeltreffend en minder toxisch is. Vorinostat is actief tijdens de kick-fase van de 'kick and kill'-strategie, een behandeling die tot doel heeft de hiv-reservoirs op te ruimen. Dat laatste is de ultieme en primordiale stap naar genezing van een hiv-infectie.

Het is moeilijk het hiv helemaal uit te roeien. Het virus blijft immers in latente toestand zitten in bepaalde cellen van het immuunsysteem. Dat maakt dat hiv-geïnfecteerde patiënten levenslang antiretrovirale middelen moeten innemen. Eén van de strategieën die momenteel worden onderzocht om die reservoirs uit te roeien, is de 'kick and kill'-strategie. Zoals de naam het zegt, wordt daarbij eerst een geneesmiddel gegeven om het virus dat in de cellen verborgen zit, te wekken zodat het de cellen gaat verlaten. Op dat ogenblik zal dan een tweede geneesmiddel het werk afmaken en het virus doden.

Sinds enkele jaren wordt onderzoek verricht met histondeacetylaseremmers zoals vorinostat. Vorinostat is doeltreffend bij de behandeling van een cutaan T-cellymfoom. De vorsers hebben hun studie vooral uitgevoerd om na te gaan wat het beste toedieningsschema is, het schema dat het virus uit zijn reservoirs jaagt en minder toxisch is voor de patiënt.

Dr. Archin en zijn groep van de University of North Carolina stellen het volgende schema voor: vorinostat 400 mg om de drie dagen gedurende een maand (om het optreden van bijwerkingen van vorinostat zoveel mogelijk tegen te gaan). Er wordt verder onderzoek verricht niet alleen met vorinostat, maar ook met andere geneesmiddelen. Ook moet nog onderzoek worden verricht met geneesmiddelen voor de tweede fase, geneesmiddelen die het hiv doden als het de reservoirs verlaat. Vorinostat zorgt er immers enkel voor dat het virus uit zijn latente toestand komt.

Ref.: Archin N.M. et al. J Clin Invest 2017; 127(8): 3126-3135.